Stewia
Trudno dziś sobie wyobrazić, że dawno znana roślina stewia była kiedyś pilnie strzeżona przez Indian z południowoamerykańskich plemion. Trudno - chyba, że zna się całą historię.
Uważa się. że stewia została odkryta około polowy XIX wieku, w czasach gdy Indianie z południowoamerykańskiego szczepu Guaran' nazywali ją kaa-he-he. Byli jej pierwszymi znanymi użytkownikami. Stewia była początkowo używana w specjalnych napojach Indian Guarani, jako dodatek do gorzkiego mate. Popularne wśród Indian stało się żucie suszonych liści o odświeżającym smaku. Wkrótce zyskała popularność również w sąsiadujących regionach. Kaa-he-he szybko stała się modna w Paragwaju i wkrótce udokumentowano wiele jej zastosowań. Jak na ironię, odkrycia stewii dla świata nie przypisuje się ani Indianom Guarani ani Paragwojczykom. Splendor przypadł włoskiemu botanikowi, który nazywał się Moises Santiago Bertoni, w roku 1905. Bertoni w ciągu jednego roku dokładnie ją przebadał, nadal jej nazwę Stevia Rebaudiana Bertoni i opublikował wyniki swoich prac. Informacja obiegła świat i Stevia Rebaudiana Bertoni z „mało znanej rośliny" stałą się prawdziwa sensacją. Wkrótce potencjalni plantatorzy zorientowali się, te niebezpieczne wyprawy w głąb Ameryki Południowej nie są konieczne, bo stawię można łatwo uprawiać, jeżeli tylko uda się odtworzyć wilgotny klimat potrzebny do jej rozwoju.
I to właśnie uczynili. W roku 1908 zebrano prawie jedną tonę wysuszonej rośliny, co stało się ekonomicznym impulsem do powstania całego sektora związanego ze stewią. W roku 1921 George Brady, amerykański Komisarz ds. Handlu przedstawił Departamentowi Rolnictwa USA informację, w której określił stewię jako „nową roślinę, przedstawiającą wielkie możliwości”. Okazało się, że nie zrobiło to na Ameryce wrażenia. jednakie we Francji podejście było inne. W roku 1931 dwóm francuskim chemikom udało się wyodrębnić z liści stewii trzy białe krystaliczne substancje - później nazwane stewiozydami. Wyniki tych prac zrobiły wrażenie w kręgach naukowych, jednakże było wiele wątpliwości co do roli, jaką stewia mogłaby odgrywać w nowoczesnym społeczeństwie.
W latach 60-tych XX wieku Japonia wdrażała nałożony przez rząd zakaz stosowania w żywności substancji chemicznych. Informacje o niezawierających syntetycznych substancji stewiozydach były obiecujące. Prowadzono tam więc intensywne badania i w roku 1990 na Japonię przypadało już 40% światowego zużycia stewii. Dziś stewia jest tam stosowana w przemyśle spożywczym na ogromną skalę. Pomimo iż stewia miała już historię pomyślnego stosowania i okazała się bezpieczna, jej wprowadzenie do użytku w USA po początkowych perturbacjach stało się możliwe dopiero pod koniec lat 90-tych ubiegłego wieku i zaczęła odnosić ogromny sukces. Również jednostka Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), JEFCA wyznaczyła wartość DOPUSZCZALNEGO DZIENNEGO SPOŻYCIA stewii. Jest to równoznaczne z potwierdzeniem faktu, że stewia jest bezpieczna do konsumpcji przez ludzi.
W dniu 12 listopada 2011 roku Unia Europejska dokonała prawdziwego przełomu w zakresie stosowania stewii. Na podstawie rozporządzenia nr 1131/2011 dopuściła stewię (glikozydy stewiolowe) do spożycia na terenie wszystkich krajów członkowskich To prawdziwa rewolucja w możliwości słodzenia napojów i potraw.
Dzisiaj stewia jest uważana za botaniczne błogosławieństwo i ma swoich licznych zwolenników. Choć jest używana od wieków, nie zostały udokumentowane żadne niekorzystne działania. Badania wykazały, że jest bardzo bezpieczna i nie zawiera chemikaliów, które mogłyby być szkodliwe. Stewia w stanie surowym zawiera ponad 100 roślinnych składników odżywczych. Nawet stosowana w dużych ilościach jest nietoksyczna, prawie nie zawiera kalorii i nie sprzyja próchnicy zębów, stąd jej zastosowanie również w pastach do zębów. W przeciwieństwie do pierwotnych użytkowników, nie musisz w jej poszukiwaniu przemierzać gorącej, południowoamerykańskiej dżungli. Stewia jest dostępna w naszym sklepie :)
Przejdź do strony głównej Wróć do kategorii Baza wiedzy